آرامشی با شعر

شعر-متن-مقاله

آرامشی با شعر

شعر-متن-مقاله

خدایا

خدایا:

من در کلبه حقیرانه­ام چیزی دارم که تو در

بارگاه ربانیت نداری

من خدایی چون تو دارم و تو چون خود نداری!

کلافه ام مثه یه کتاب فراموش شده روی یه نیمکت توی یه پارک سوت و کور که باد دیونه نخونده ورقش می زنه.

خدا

خدا را فراتر از هر چیز دیگری دوست بدارید.