چرخ فلک

عجب از این چرخ فلک که نمی دانم از چه رو باز می گردد و نمی دانم در پی این بازگشت، سرنوشت از پیش نوشته را برایمان خواهد آورد، یا می آید تا ببیند و بنویسد که چه عایدمان گردد. ولی این خدایی که من می شناسمش نه از قبل محکوممان کرده و نه به التماس یک شبه مان سرنوشت می نویسد،  

خداوندا، این ها همه انسانند، انسان، و به حکم انسان بودن است که گاه راه به خطا می روند، اصلاً چرا می روند، می رویم، خداوندا، این اگر نمی بایست بود پس نمی آفریدیش،  

پس ببخش خطایی را که نمی دانیم درستش کدام است و شاید در پیج راه زندگی گمش کرده ایم و به حکم خداییت تمنای ما را بپذیر که در نهایت چیزی نخواهیم که تو نخواسته باشی،  

خدایا می بینی، این جاها هنوز مردم آسمان را می بوسند و باد را در آغوش می کشند و هنوز هم می شود مهربانی، تعارف کردن مردم به هم را دید، هنوز هم مردم گاه که باران می بارد هم صدا می شوند با او و هنوز دوست دارند دوست داشتنی ها را،  

گویا دوباره از پی گذشت عمر به جایی رسیدیم که قبلاً بودیم و انگار این روزها تلنگریست آرام و مهربان که اگر راه به بیراهه نینجامد رأفت به ارمغان خواهد آمد.