آرامشی با شعر

شعر-متن-مقاله

آرامشی با شعر

شعر-متن-مقاله

قصه

ماییم و چند خاطره از جنس یک گناه
ماییم و چند سطر پریشانی سیاه
پیوند می خورند تمام دقیقه ها
با گریه های در به دری، آه پشت آه

آن قصه سال هاست به پایان رسیده است
ما را رها نمی کند این بغض گاه گاه

من سال هاست پیش خودم فکر می کنم
چیزی نبود عشق به جز چند اشتباه

ما را به این امید که راهی نمانده است
تنها گذاشتند رفیقان نیمه راه

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد
ایمان بیاوریم به ما هیچ، ما نگاه